Can yarin kaşları zülfikar gibi
İndirdi boynuma baş düştü öne
Saçlarım ağardı sanki kar gibi
Bitmedi cilvesi kış düştü bana
Bir baktı bir yaktı döndürdü küle
Dedim ki can hayran dikenli güle
Meyl oldum arzuyla öpeyim diye
Allandı gül yüzü hoş düştü bana
Belkide boş yere boşuna kurdum
Sevdiği var diye kahrolup durdum
Cesaret toplayıp gönlünü sordum
Dedi ki kimse yok boş düştü bana
Önce el birleşti sonra gönlümüz
Mutluluk haketti bizim ömrümüz
Ahret te dünya da aşktı rolümüz
Cennete uçmaya kuş düştü bana