Bir gönül bahçesi daha çöl olmuş
Bülbüller güllere küsüp gitmişler
Dalları kurumuş yanmış yok olmuş
Kömürler küllere küsüp gitmişler
Ne gelen uğruyor ne de bir giden
Aşk dolu yönlere küsüp gitmişler
Kalmamış bahçeye yarenlik eden
Gül veren ellere küsüp gitmişler
Yıllardan aylardan kalmamış anı
Yarınlar dünlere küsüp gitmişler
O dertler kahırlar yok etmiş canı
Kemerler bellere küsüp gitmişler
Şairler derlerken lugat sözlerden
Sözcükler dillere küsüp gitmişler
Ozanın penası düşmezken elden
Tüm sazlar tellere küsüp gitmişler
Üzüldüm ağladım gözlerim kuru
Gözyaşlar sellere küsüp gitmişler
Martılar göklerde terketmiş turu
Turna' lar göllere küsüp gitmişler
O bahçe kurumuş aşklarım nerde
Sevdaya sevgiye sur olmuş perde
Mecnunca aradım sessiz her yerde
Leyla' lar çöllere küsüp gitmişler
KÜSÜP GİTMİŞLER
KÜSÜP GİTMİŞLER
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.