Koronavirüs gündemimizden çıkmıyor bir süre daha çıkmayacak gibi de görünüyor. Alınan tedbirlere rağmen vaka sayısı yukarı doğru tırmanırken her gün onlarca can veriyoruz.    Peki ne yapmamız gerekiyor?    Aslında elimizde çok fazla seçenek yok.    Kişisel korumanın dışında yapılacak pek bir şey yok.    Bu bağlamda kalabalıklardan uzak durulması çok önemli.    Kalabalıkların azaltılması da işte burada önem kazanıyor. Çarşılarda, pazarlarda, kapalı mekanlarda insan yoğunluğu ne kadar azaltılabilirse risk o kadar düşecektir.    Mesaiye getirilen düzenlemeler bu açıdan oldukça önemli.    Genel tedbirler yerine bu işe yerel bazdan sihirli dokunuşlar yapmak mümkün.    Örneğin haftalık Pazar uygulaması esnetilip bir nebze de olsa  kalabalıkların önüne geçilebilir. Haftanın bir günü ve günlerin kısa olduğu bu günlerde insanları yoğunluğa davet etmek virüse davetiye çıkarmaktan başka bir şey değil.    Toplu taşıma araçlarında sefer sayıları artırılıp yolculuklarda yoğunluğun önüne geçilebilir. Gerekirse taşımacılık yapan esnafa destek verilerek gönüllü katkıları sağlanabilir.    Madem kontrollü bir şekilde sosyal hayat devam edecek, çarklar dönecek öyleyse buna göre işleyiş sağlanması da kaçınılmaz olacaktır.    Üretim demişken fabrikalara servis hizmeti veren araçlarda sağlık güvenliği temin edilmelidir. İşçi memleketi bölgemizde salgına davetiye çıkaracak şekilde bir yoğunluğun önüne geçilmelidir.    Farkındalık yaratmak adına yapılan denetimlerden çok gerçekçi önlemler alınması, bunların hayata geçirilmesi daha önemli.    Kontrollü sosyal hayat, tedbirlerle riskin en asgari düzeyde olduğu bir şekilde seyretsin.    Bunun için yerel yönetimler başta olmak üzere sivil toplum kuruluşları ellerini taşın altına koyup, katkı yapmak zorundadır.    Aksi halde merkezi idarenin onca çabası heba olacak, kış ayları çok sıkıntılı geçecektir.