Bilindiği gibi ezan, İslâm varlığını sembolize eden bir şiâr ve onun temel esaslarını kendinde toplayan evrensel bir çağrıdır. Ezan, inanan gönüllerde imanın coşku ve heyecanını hissettirir. Pek çok gayr-i müslimin de dinlediği ezandan etkilendiği ve onun sayesinde hidayete erdiği görülür. Müezzinin söylediklerini tekrar ederek ezanı sonuna kadar dinlemek gerekir. Kamet de ezan gibidir. Maalesef günümüzde ihmal edilen sünnetlerden birisi budur. Halbuki bu konuda Peygamberimiz (s.a) şöyle buyurur: “Ezanı işittiğiniz zaman siz de müezzinin söylediklerini söyleyiniz”(Buhârî, Ezân 7; Müslim, Salât 10). Müezzinin sözlerinden hayye ‘ale’s-salâh ve hayye ale’l-felâh ile sabah ezanındaki es-salâtü hayrun mine’n-nevm tekrarlanmaz. Bunların yerine, müezzin “hayye ale’s-salâh” dediğinde, “lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhi’l-aliyyi’l-azîm”; “hayye ale’l-felâh” dediğinde, “mâ şâallâhu kâne ve mâ lem yeşe’ lem yekün”; “es-salâtü hayrun mine’n-nevm” dediğinde de, “sadakte ve berirte”; ikamette “kad kâmeti’s-salâh” dediğinde ise, “ekâmehallâhu ve edâmehâ” denilir. Bunların her biri, müezzinin aralarda durduğu anda söylenir.