Mevlam yarattığı kullarına sakın haddi aşmayın, azgınlık etmeyin diye uyarıyor!    Kendisine tefekkür ve itaat edilmesini istiyor.    Ne yazık ki! insanoğlu bazen istemeden hayatın içinde o denli boğuluyor ki! Yarab bu nasıl bir sınav, gerçekten artık dayanamıyorum, çok ağır geliyor şu zamanda şu hayatta olmuyor, çabalıyoruz olmuyor gibi sitemlerle başlayan, hatta isyana döndüğü zamanlarda olmuştur hemen hemen bir çoğumuzda..    Acaba neden bilincimiz böyle basit şeylere mahkum oluyor. Fıtratında keyfe keder yaşama arzusu mu var? Diğer tabiriyle; emir ve fiilden kaçma içgüdüsü mü ne..?    İşte bunlar her şeyiyle boş süslü ateist düşüncelerden başka hiçbir şey değil. Yoksa Mevla'm bizim neyi anlayıp neyi anlamadığımız konusunda bilen, hatta aptal ve gereksizce düşünüp konuşabilecek kadar cüretkar olduğumuzu da bilendir.    Evren ve evrendeki her türlü yaşam ve zerre hareketlilik bile bizim anlayabileceğimiz kadar küçük ve basit değilken, yinede her gece de hatırlatıyor, anlatıyor bizlere uykunun ölümden bir cüz olduğunu uykudayken zamanın nasıl geçtiğini kimi bir ömür geçmeyecek zannettiğimiz rüyaların bile en fazla yedi saniye sürdüğünü hani.. Bizlerde bir idrak edebilsek..