Son yılların yükselişte olan biyografi filmlerinden birisi daha ülkemizde vizyona girdi. "I Wanna Dance with Somebody: Whitney Houston Filmi", R&B - Rhythm ve Blues alanında tanınan Whitney Houston'ın hayatını anlatan bir film. 2012 yılında yaşamını yitiren ünlü şarkıcı, müzik kariyerine 6 Grammy ödülü, 16 Billboard Müzik ödülü, 22 Amerikan Müzik ödülü ve 2 Emmy ödülü sığdırmayı başardı. Filmin yönetmenliğini Kasi Lemmons yaptı ve oyuncu kadrosunda  Naomi Ackie, Stanley Tucci, Ashton Sanders, Tamara Tunie, Nafessa Williams ve Clarke Peters gibi isimler bulunmakta. 1994'de açılıp hemen sonra 1983'e ve Ronald Reagan döneminin New Jersey eyaletine dönen filmde, siyahi bir ailenin yetenekli kızı Whitney'in ilk dönemi anlatılıyor. Ünlü şarkıcı, 1992 yapım "The Bodyguard" filminde Kevin Costner'la başrolü paylaşmış ve "I Will Always Love You" adlı parçasıyla büyük ses getirmişti.   Senaryoya ilk bakışta Houston’ın hayatının tüm önemli başlıklarına yer verildiğini görüyoruz: Annesi Cissy’nin (Tamara Tunie) hayatındaki yeri, babası John (Clarke Peters) için evlat olmaktan çıkıp ‘Whitney Houston’ markasına dönüşmesi, şöhret olmadan önce birlikte olduğu Robyn Crawford (Nafessa Williams) ile ilişkisinin yıllar içinde geçirdiği dönüşüm ve elbette Bobby Brown (Ashton Sanders) ile o yıllarda medya manşetlerinden düşmeyen evliliği. Bobby Brown ile ilişkisi ve evliliği konusunda film, daha iyi bir yan hikayeye sahip. Nippy’nin aile kurmak için kabul ettiği evliliğin, neden hayatının en büyük hayal kırıklıklarından birine dönüştüğünü açık şekilde görüyoruz. İlişkilerinde neden-sonuç ilişkileri daha net. Öte yandan, Whitney Houston’ın müzikal kişiliğinin tatmin edici şekilde anlatıldığını düşünüyorum. Sadece herkesi kendine hayran bıraktıran müthiş sesi nedeniyle değil, genç yaşta annesinden öğrendiklerini çok iyi uyguladığı için de başarılı oluyor. İlk bölümde annesi Cissy ile olan eğitim sahnesi, tüm kariyeri için anahtar niteliği taşıyor. Annesi tekniğin ötesine geçen bir yaklaşımdan söz ediyor. Tüm şarkıların hikaye anlattığını ve yorumcunun önce bunu anlaması gerektiğinin altını çiziyor. Şunu da eklemeliyim. Son jeneriklerde yazıldığı gibi, tüm şarkılar sanatçının kendi sesinden verilmiş. Onu büyük başarıyla canlandıran Naomi Ackie sadece bir tek şarkı söylemiş. Bu bile bence çok büyük bir başarı. Onca şarkıda, uzak ve hele yakın planlarda, o sese fiziğini ve yüzünü veren kişi olmak.   Kendi adıma, Whitney Houston’ın 90’ların popüler müziğinde nerede durduğunu ve başarısının nedenlerini bu filmi seyrettikten sonra daha iyi anladığımı söyleyebilirim. Hem müzik hem de sinemayı sevenlerin daha da keyifle izleyeceği bir film.